Dzień 20. Soto de Luiña - Cadavedo (27 km).

Z "Dziennika podróży":

20.08.2013

Początkowo mamy plan, żeby wstać o piątej i wyjść o szóstej, aby wziąć udział w wyścigu o łóżka w Cadavedo (tylko 10 miejsc), ale jeszcze poprzedniego dnia z tego rezygnujemy i postanawiamy zdać się na los. Wychodzimy więc normalnie o siódmej i nie spieszymy się za specjalnie po drodze - szlak wiedzie dziś nieużywaną już prawie drogą krajową przez las, w którym co jakiś czas porozrzucane są małe wioseczki. Na miejsce docieramy godzinę szybciej niż powinno nam to zająć według naszego przewodnika i udaje nam się jeszcze załapać na łóżka - wygląda na to, że wszyscy przestraszyli się przestrogi hospitalera z Soto i postanowili iść do kolejnego albergue (16 km dalej). Po południu postanawiamy iść na plażę - trochę boimy się powtórki z Hazas, ale tym razem udaje nam się dotrzeć bez problemu. Na miejscu czekają nas trzy niespodzianki - po pierwsze, plaża jest kamienista, po drugie  - strzeżona, po trzecie - może dziś strasznie wzburzone. Postanawiam iść się kąpać mimo to, ale fale są tak wielkie, że strasznie mną rzuca i mam trudności z wyjściem z wody - na szczęście pan ratownik czuwa i podaje mi pomocną dłoń (dosłownie). ;) Potem wracamy, jesteśmy świadkami wielkiej akcji przekłuwania pęcherzy i likwidowania odcisków na stopach jednej z pielgrzymek i idziemy spać.

***

Spotkani na Camino

Poeta spotkany w jednej z wiosek po drodze - prosi nas o zapisanie w jego zeszycie 3 słów (po polsku!), które kojarzą nam się z Camino. Opowiada nam o tym, że był kiedyś w Polsce i czytał swoje wiersze w Instytucie Cervantesa w Krakowie i uwielbia Szymborską - której nazwisko wymawia tak śmiesznie, że na początku w ogóle nie mogłyśmy się połapać, o co mu chodzi. :)

W drodze.

Plaża.

I na koniec - lokalna ściana ogłoszeń (ekhem, ekhem), caminowa pomysłowość oraz nowoczesne horreo w Cadavedo. :)

Dzień 19. Avilés - Soto de Luiña (43 km).

Z "Dziennika podróży":

19.08.2013

Rano śpimy ciut za długo, ale na szczęście i tak udaje nam się złapać pociąg za miasto - jak wszyscy wiemy, "nigdy więcej Bilbao". ;] Po krótkich poszukiwaniach szlaku w miejscowości, w której wysiadłyśmy, ruszamy w długą 32-kilometrową drogę (43 km w tytule to dystans całościowy, łącznie z odległością pokonaną pociągiem). Źle nam się idzie, bo obie kiepsko się czujemy (w tym miejscu pragnę przypomnieć, że nie wolno zapomnieć zabrać w trasę węgla ;) ), ale wreszcie docieramy na miejsce. Tan przybijamy sobie pieczątki w credencialach... w barze, bo hospitalero jest jego właścicielem, a potem ruszamy do albergue. Okazuje się, że nie ma już łóżek, a drugi pokój zostanie otwarty dopiero za półtorej godziny, więc w międzyczasie bierzemy prysznic oraz robimy pranie. Potem przybywa hospitalero, który po krótkiej pogadance dotyczącej jutrzejszego dnia (po hiszpańsku, oczywiście...) otwiera drugi pokój i... od razu wiemy, czemu z tym zwlekał. ;) Nie ma w nim łóżek, będziemy spać na materacach. :) Potem wracamy do baru, by Dosia mogła napić się herbaty (w schroniskach na Camino nie uświadczysz takich rzeczy jak czajnik elektryczny czy grzałka) i sprawdzić, czy uda nam się skorzystać z wifi - oczywiście, nic z tego. ;) Wieczorem padnięte rzucamy się na łóżka - przepraszam, materace ;) - i zasypiamy niemal natychmiast. ;)
***
Spotkani na Camino
Rowerzysta w podeszłym wieku - jest z Francji, ma już swoje lata, ale w trasę ruszył z domu. Ma niesamowite tempo - a przynajmniej jest ono takie, dla każdego pieszego pielgrzyma, bo nasze 3 etapy to jego jeden. Zazwyczaj pokonuje ok. 100 km dziennie, więc w Santiago będzie już za 3 dni. Niestety, gdzieś po drodze wypadł mu z sakiew jego przewodnik, więc, żeby sprawdzić swoją jutrzejszą trasę, pożycza naszą Cordulę - mimo że napisano ją po niemiecku. ;) 

W drodze.

W jednej z mijanych miejscowości informacja turystyczna mieściła się w horreo. Niestety, była wtedy zamknięta, bo akurat trwała siesta. ;)

Nie ma to jak słupek kilometrowy w dobrym miejscu. ;)

Witamy w Asturii, gdzie szlak zawsze biegnie blisko autostrady. ;/

Soto...

... tamtejsze schronisko mieszczące się w dawnej szkole...

... oraz horreo w budowie i ciekawa informacja dla pielgrzymów powieszona w łazience w albergue. ;)